| عامل سلولیت | سلولیت در مردان | سلولیت در زنان |
|---|---|---|
| ساختار بافت همبند | سپتوم‌ها متقاطع؛ مقاوم‌تر در برابر چربی. | سپتوم‌ها عمودی؛ چربی به سطح پوست فشار می‌آورد. |
| هورمون‌ها | تستوسترون تجمع چربی را کاهش می‌دهد. | استروژن چربی را در ران‌ها و باسن تجمع می‌دهد. |
| شیوع | بسیار کم (10-20%). | بسیار شایع (80-90%). |
| توزیع چربی | بیشتر چربی احشایی در شکم. | بیشتر چربی زیرجلدی در ران‌ها و باسن. |
| کلاژن و الاستین | پوست محکم‌تر و کاهش کلاژن کمتر. | پوست ضعیف‌تر با کاهش کلاژن بیشتر. |
| سیستم لنفاوی و گردش خون | مشکلات لنفاوی کمتر. | تجمع مایعات و اختلالات لنفاوی شایع‌تر. |
| التهاب و متابولیسم | التهاب و اختلالات کمتر. | التهاب و اختلالات متابولیکی بیشتر. |
| سبک زندگی و فعالیت | کم‌تحرکی کمتر باعث سلولیت می‌شود. | کم‌تحرکی شدیداً سلولیت را تشدید می‌کند. |
| ژنتیک و وراثت | نقش کمتر ژنتیک. | نقش قوی‌تر ژنتیک. |
| ظاهر پوست | سلولیت کمتر قابل مشاهده است. | سلولیت معمولاً برجسته‌تر و آشکارتر است. |
بررسی سلولیت در زنان(بارداری) + کودکان + آقایان + بهترین روش درمان
سلولیت نوعی تغییر در ظاهر پوست است که به‌صورت فرورفتگی‌ها و برجستگی‌های نامنظم در نواحی خاصی از بدن، به‌ویژه در ران‌ها، باسن، شکم و بازوها دیده می‌شود. این تغییرات به دلیل تجمع بافت چربی در زیر پوست و تداخل آن با بافت‌های همبند اتفاق می‌افتد. سلولیت پدیده‌ای است که در اثر تعامل پیچیده‌ای میان ساختارهای پوستی، بافت‌های چربی و فیبرهای کلاژن ایجاد می‌شود و در بسیاری از موارد به دلیل عوامل هورمونی، ژنتیکی و متابولیکی تشدید می‌شود.
برای درمان این عارضه بهتر است در ابتدا با متخصصین بهترین کلینیک درمان سلولیت در تهران مشورت های لازم را انجام دهید. این متخصصان بهترین شیوه درمانی در مدت زمان کوتاه را برای شما پیاده سازی می کنند.
علت سلولیت در زنان چیست؟
علت سلولیت در زنان ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، هورمونی، ساختاری و ژنتیکی است که به شکل پیچیده‌ای در بروز و شدت این پدیده نقش دارند. به طور کلی علت سلولیت در زنان عبارتند از:
- ساختار بافت همبند در پوست زنان
- تأثیر هورمون‌ها
- ژن‌ها و عوامل وراثتی
- افزایش اندازه سلول‌های چربی (هیپرتروفی آدیپوسیت‌ها)
- کاهش الاستین و کلاژن در پوست
- اختلال در گردش خون و سیستم لنفاوی
- نقش متابولیسم و سبک زندگی
- التهاب مزمن با شدت پایین
در ادامه به شکل تخصصی به علت وجود سلولیت در زنان می پردازیم.
ساختار بافت همبند در پوست زنان
یکی از دلایل اصلی ایجاد سلولیت، تفاوت ساختار بافت همبند در پوست زنان نسبت به مردان است. در زنان، سپتوم‌های فیبری (بافت همبند) به‌صورت عمودی در زیر پوست قرار دارند و چربی‌های زیرجلدی را به لایه‌های بالایی پوست متصل می‌کنند. این چینش عمودی باعث می‌شود که چربی‌ها با فشار به سمت بالا حرکت کنند و ظاهر فرورفته و برجسته سلولیت را ایجاد کنند. در مردان، این سپتوم‌ها به‌صورت مورب یا متقاطع قرار گرفته‌اند که ساختاری مستحکم‌تر و مقاوم‌تر در برابر فشار چربی ایجاد می‌کند و احتمال بروز سلولیت را کاهش می‌دهد.
تأثیر هورمون‌ها
هورمون‌ها، به‌ویژه استروژن، نقش مهمی در توسعه سلولیت در زنان ایفا می‌کنند. استروژن با تأثیر بر توزیع چربی در بدن زنان، به تجمع چربی در نواحی خاصی نظیر ران‌ها، باسن و شکم کمک می‌کند. علاوه بر این، کاهش سطح استروژن در سنین میانسالی می‌تواند به تضعیف عروق خونی کوچک در نواحی خاص منجر شود. این تضعیف باعث کاهش جریان خون موضعی و کاهش اکسیژن‌رسانی به بافت‌ها شده و توانایی سلول‌ها برای متابولیسم چربی را کاهش می‌دهد. نتیجه این فرآیند، افزایش تجمع چربی و تشدید سلولیت است.
ژن‌ها و عوامل وراثتی
عوامل ژنتیکی نقش قابل‌توجهی در شکل‌گیری سلولیت دارند. ژن‌ها می‌توانند بر ویژگی‌های مختلفی نظیر توزیع چربی در بدن، ضخامت پوست، و ساختار سپتوم‌های فیبری تأثیر بگذارند. برخی از زنان به‌دلیل ویژگی‌های ژنتیکی مستعد تجمع چربی در مناطق خاص و در نتیجه بروز سلولیت هستند.
افزایش اندازه سلول‌های چربی (هیپرتروفی آدیپوسیت‌ها)
در زنان، سلول‌های چربی زیرجلدی (آدیپوسیت‌ها) مستعد افزایش حجم و تجمع بیشتر چربی هستند. این افزایش حجم می‌تواند فشار بیشتری به بافت‌های همبند وارد کرده و منجر به ایجاد ظاهر فرورفته سلولیت شود. این فرآیند به‌ویژه در شرایطی که میزان فعالیت بدنی کاهش می‌یابد یا رژیم غذایی سرشار از چربی و کربوهیدرات باشد، شدت بیشتری پیدا می‌کند.
کاهش الاستین و کلاژن در پوست
کلاژن و الاستین دو پروتئین کلیدی در ساختار پوست هستند که به حفظ انعطاف‌پذیری و استحکام پوست کمک می‌کنند. در زنان، کاهش تولید این پروتئین‌ها یا تخریب آنها به دلیل افزایش سن، استرس، یا عوامل محیطی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند پوست را ضعیف‌تر و مستعدتر به ایجاد سلولیت کند. ضعف در ماتریکس خارج‌سلولی (ECM) باعث می‌شود که چربی زیر پوست راحت‌تر به لایه‌های بالایی نفوذ کرده و ظاهر سلولیت را تشدید کند.
اختلال در گردش خون و سیستم لنفاوی
اختلال در جریان خون موضعی و عملکرد سیستم لنفاوی می‌تواند به انباشت مایعات و مواد زائد در نواحی زیرجلدی منجر شود. این پدیده باعث التهاب و تورم در بافت‌ها شده و فشار بیشتری به بافت همبند وارد می‌کند که نتیجه آن افزایش وضوح سلولیت است. زنان به‌دلیل ویژگی‌های هورمونی و فیزیولوژیکی بیشتر مستعد این اختلالات هستند.
نقش متابولیسم و سبک زندگی
زنان به‌طور طبیعی میزان متابولیسم پایه پایین‌تری نسبت به مردان دارند، به‌ویژه در سنین بالاتر که فعالیت متابولیکی کاهش می‌یابد. این کاهش متابولیسم می‌تواند تجمع چربی را در بدن تسریع کند. همچنین، سبک زندگی کم‌تحرک، رژیم‌های غذایی نامناسب و استرس مزمن می‌توانند نقش مهمی در افزایش شدت سلولیت داشته باشند.
التهاب مزمن با شدت پایین
تحقیقات جدید نشان داده‌اند که سلولیت می‌تواند ناشی از التهاب مزمن با شدت پایین در بافت‌های زیرجلدی باشد. این التهاب باعث تغییرات میکروسکوپی در سلول‌های چربی و بافت‌های همبند شده و به بروز سلولیت کمک می‌کند.
بررسی علت سلولیت در بارداری
سلولیت در دوران بارداری یکی از مسائل شایع است که بسیاری از زنان آن را تجربه می‌کنند. این پدیده به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی و هورمونی دوران بارداری و تأثیرات مستقیم آنها بر بدن ایجاد می‌شود. علت ها و دلایل سلولیت در بارداری عبارتند از:
- تغییرات هورمونی در دوران بارداری
- افزایش وزن و ذخیره چربی
- احتباس مایعات و اختلالات سیستم لنفاوی
- کاهش تحرک و فعالیت بدنی
- تغییرات در ماتریکس خارج‌سلولی (ECM)
- فشار مکانیکی رحم در حال رشد
- التهاب مزمن و تغییرات ایمنی
- عوامل ژنتیکی و فردی
- تغییرات متابولیکی و مقاومت به انسولین
برای تحلیل بیشتر این دلایل می توانید بررسی تخصصی هر کدام از این دلایل را مطالعه کنید.
تغییرات هورمونی در دوران بارداری
هورمون‌ها، به‌ویژه استروژن و پروژسترون، نقش بسیار مهمی در بروز سلولیت در دوران بارداری ایفا می‌کنند:
- استروژن: سطح استروژن در بارداری افزایش چشمگیری دارد. این هورمون به گسترش رگ‌های خونی کمک می‌کند، اما در عین حال می‌تواند بر عملکرد عروق کوچک تأثیر منفی گذاشته و باعث کاهش گردش خون موضعی شود. کاهش جریان خون، تجمع چربی و مایعات در بافت زیرجلدی را تسهیل کرده و زمینه‌ساز تشکیل سلولیت می‌شود.
- پروژسترون: افزایش سطح پروژسترون باعث شل شدن عضلات و بافت‌های همبند می‌شود. این شل‌شدگی می‌تواند مقاومت بافت همبند را کاهش داده و به چربی زیرجلدی اجازه دهد که به سطح پوست فشار آورده و ظاهر فرورفته سلولیت را ایجاد کند.
افزایش وزن و ذخیره چربی
در دوران بارداری، افزایش وزن یک پدیده طبیعی و ضروری است که به‌دلیل تغییرات متابولیکی و نیازهای جنین رخ می‌دهد. این افزایش وزن معمولاً با تجمع چربی در نواحی خاصی از بدن مانند ران‌ها، باسن و شکم همراه است. ذخیره چربی در این مناطق یک مکانیسم طبیعی برای حمایت از رشد جنین و تأمین انرژی لازم برای دوران شیردهی است، اما این تجمع چربی می‌تواند فشار بیشتری به بافت‌های همبند وارد کرده و به ظهور سلولیت کمک کند.
احتباس مایعات و اختلالات سیستم لنفاوی
یکی دیگر از دلایل مهم بروز سلولیت در دوران بارداری، احتباس مایعات است. افزایش سطح هورمون‌های بارداری و فشار رحم در حال رشد بر رگ‌های خونی و سیستم لنفاوی می‌تواند باعث تجمع مایعات در بدن شود. این احتباس مایعات باعث التهاب موضعی و تورم در بافت‌های زیرجلدی می‌شود و به بدتر شدن ظاهر سلولیت کمک می‌کند.
همچنین، عملکرد سیستم لنفاوی که وظیفه دفع مواد زائد و مایعات اضافی را برعهده دارد، ممکن است در دوران بارداری مختل شود. این اختلال باعث تجمع مواد زائد در بافت‌ها و افزایش استرس اکسیداتیو در نواحی مستعد سلولیت می‌شود.
کاهش تحرک و فعالیت بدنی
در دوران بارداری، به‌ویژه در سه‌ماهه سوم، فعالیت بدنی بسیاری از زنان به دلایل مختلفی مانند خستگی، تغییرات فیزیکی و توصیه‌های پزشکی کاهش می‌یابد. این کاهش فعالیت بدنی می‌تواند به تجمع چربی و کاهش جریان خون در بافت‌ها منجر شود. همچنین، کاهش فعالیت سیستم عضلانی می‌تواند منجر به ضعف در بافت همبند و افزایش احتمال بروز سلولیت شود.
تغییرات در ماتریکس خارج‌سلولی (ECM)
ماتریکس خارج‌سلولی (ECM) که شامل پروتئین‌هایی مانند کلاژن و الاستین است، در دوران بارداری تحت تأثیر تغییرات هورمونی و التهابی قرار می‌گیرد. افزایش تخریب کلاژن و کاهش تولید آن می‌تواند منجر به تضعیف ساختار پوست شود. این تضعیف اجازه می‌دهد که چربی زیرجلدی به‌راحتی به سطح پوست فشار وارد کند و ظاهر سلولیت را تشدید نماید.
فشار مکانیکی رحم در حال رشد
با رشد رحم در دوران بارداری، فشار زیادی به بافت‌های اطراف وارد می‌شود. این فشار می‌تواند جریان خون و لنف را در نواحی خاصی مانند ران‌ها و باسن مختل کرده و تجمع مایعات و چربی در این مناطق را تسهیل کند. نتیجه این فرآیند، ایجاد یا تشدید سلولیت در این نواحی است.
التهاب مزمن و تغییرات ایمنی
دوران بارداری با تغییرات ایمنی و افزایش التهاب مزمن با شدت پایین در بدن همراه است. این التهاب می‌تواند به تغییرات میکروسکوپی در بافت‌های چربی و همبند منجر شود و زمینه‌ساز ظهور سلولیت گردد. مطالعات نشان داده‌اند که التهاب موضعی در بافت‌های زیرجلدی می‌تواند عملکرد سلول‌های چربی (آدیپوسیت‌ها) و سپتوم‌های فیبری را مختل کند.
عوامل ژنتیکی و فردی
عوامل ژنتیکی و سابقه خانوادگی نیز در تشکیل سلولیت در دوران بارداری نقش دارند. زنانی که به‌طور ژنتیکی مستعد ذخیره چربی در مناطق خاصی هستند، بیشتر در معرض بروز سلولیت قرار می‌گیرند. علاوه بر این، ویژگی‌های ژنتیکی می‌توانند بر ساختار پوست و عملکرد سیستم لنفاوی تأثیر بگذارند.
تغییرات متابولیکی و مقاومت به انسولین
در دوران بارداری، مقاومت به انسولین به‌عنوان یک مکانیزم طبیعی برای تأمین انرژی جنین افزایش می‌یابد. این مقاومت به انسولین می‌تواند منجر به افزایش تجمع چربی در بافت‌ها شود. در نتیجه، این تغییرات متابولیکی می‌توانند یکی از عوامل تشدیدکننده سلولیت در بارداری باشند.
دلایل سلولیت در مردان چیست؟
سلولیت در مردان به‌طور کلی بسیار کمتر از زنان شایع است، اما در برخی موارد مشاهده می‌شود. علت اصلی این تفاوت، ساختار متفاوت پوست، بافت همبند و تنظیم هورمونی مردان نسبت به زنان است. وقتی سلولیت در مردان رخ می‌دهد، معمولاً به دلایل خاصی مرتبط است که عبارتند از:
- ساختار بافت همبند در مردان
- توزیع متفاوت چربی در بدن مردان
- نقش هورمون‌ها
- چاقی و اضافه‌وزن
- اختلال در گردش خون و سیستم لنفاوی
- ژنتیک و استعداد فردی
- کاهش خاصیت ارتجاعی پوست
- سبک زندگی نامناسب
- التهاب مزمن و اختلالات متابولیکی
- عوامل محیطی و شغلی
در ادامه نیز هر دلیل را به شکل جزئی تری بررسی می کنیم.
ساختار بافت همبند در مردان
ساختار بافت همبند زیر پوست مردان یکی از دلایل اصلی تفاوت در شیوع سلولیت بین مردان و زنان است:
- ساختار متقاطع سپتوم‌ها: در مردان، بافت همبند (سپتوم‌های فیبری) به‌صورت متقاطع یا مورب قرار دارد، در حالی که در زنان این سپتوم‌ها به‌صورت عمودی هستند. این ساختار متقاطع مقاومت بیشتری در برابر فشار چربی ایجاد می‌کند و از ایجاد ظاهر ناهموار سلولیت جلوگیری می‌کند.
- در مواردی که ساختار سپتوم‌های فیبری در مردان دچار نقص یا ضعف باشد (به دلیل عوامل ژنتیکی یا بیماری‌ها)، احتمال بروز سلولیت افزایش می‌یابد.
توزیع متفاوت چربی در بدن مردان
توزیع چربی در بدن مردان و زنان متفاوت است. در مردان، چربی معمولاً در نواحی مرکزی بدن مانند شکم تجمع می‌یابد (چربی احشایی)، در حالی که چربی زیرجلدی که مسئول ظاهر سلولیت است، در مردان کمتر از زنان دیده می‌شود. با این حال، در مواردی که چربی زیرجلدی به دلایل خاصی افزایش یابد (مانند چاقی)، احتمال بروز سلولیت وجود دارد.
نقش هورمون‌ها
هورمون‌های مردانه (به‌ویژه تستوسترون) نقش قابل‌توجهی در محافظت از مردان در برابر سلولیت ایفا می‌کنند. کاهش سطح تستوسترون یا اختلالات هورمونی می‌تواند زمینه‌ساز بروز سلولیت در مردان شود:
- کاهش تستوسترون: در مردانی که دچار کاهش سطح تستوسترون هستند (مانند مردان مسن یا افرادی با اختلالات هورمونی)، تجمع چربی زیرجلدی افزایش می‌یابد و احتمال ایجاد سلولیت بیشتر می‌شود.
- عدم تعادل هورمونی: اختلالات غدد درون‌ریز (مانند سندرم کوشینگ یا کم‌کاری تیروئید) می‌توانند بر توزیع چربی و ساختار بافت همبند تأثیر بگذارند و باعث ایجاد سلولیت شوند.
چاقی و اضافه‌وزن
چاقی و اضافه‌وزن یکی از دلایل اصلی سلولیت در مردان است. با افزایش حجم سلول‌های چربی زیرجلدی (هیپرتروفی آدیپوسیت‌ها)، فشار بیشتری به بافت همبند وارد می‌شود که می‌تواند منجر به بروز ظاهر ناهموار سلولیت شود. چاقی همچنین می‌تواند گردش خون و تخلیه لنفاوی را مختل کند، که این عوامل می‌توانند به ایجاد سلولیت کمک کنند.
اختلال در گردش خون و سیستم لنفاوی
مانند زنان، اختلالات در گردش خون و سیستم لنفاوی می‌توانند در ایجاد سلولیت در مردان نقش داشته باشند. کاهش جریان خون و تجمع مایعات در بافت‌های زیرجلدی باعث التهاب موضعی و افزایش فشار روی بافت همبند می‌شود که در نهایت به ایجاد سلولیت منجر می‌شود. عواملی که می‌توانند گردش خون را مختل کنند شامل موارد زیر هستند:
- سبک زندگی کم‌تحرک
- نشستن طولانی‌مدت
- بیماری‌های قلبی-عروقی
ژنتیک و استعداد فردی
ژن‌ها نقش مهمی در تعیین توزیع چربی، ضخامت پوست و ساختار بافت همبند دارند. در مردانی که سابقه خانوادگی سلولیت دارند، احتمال بروز این پدیده بیشتر است. عوامل ژنتیکی می‌توانند بر توانایی بدن در متابولیسم چربی و مقاومت بافت‌های همبند تأثیر بگذارند.
کاهش خاصیت ارتجاعی پوست
با افزایش سن، خاصیت ارتجاعی و استحکام پوست در مردان کاهش می‌یابد. این تغییرات معمولاً به دلیل کاهش تولید کلاژن و الاستین در پوست رخ می‌دهد. کاهش استحکام پوست می‌تواند باعث ضعف در ساختار بافت همبند و نفوذ چربی زیرجلدی به سطح پوست شود، که ظاهر سلولیت را ایجاد می‌کند.
شیوه زندگی نامناسب
عوامل مربوط به سبک زندگی، مانند تغذیه ناسالم و کم‌تحرکی، نقش مهمی در ایجاد سلولیت در مردان دارند:
- رژیم غذایی: مصرف غذاهای پرچرب، نمک بالا و غذاهای فرآوری‌شده می‌تواند باعث تجمع چربی و احتباس مایعات در بدن شود.
- کم‌آبی بدن: مصرف ناکافی آب می‌تواند خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش دهد و خطر ایجاد سلولیت را افزایش دهد.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن باعث تخریب کلاژن و کاهش جریان خون می‌شود، که می‌تواند به ضعیف شدن پوست و بروز سلولیت کمک کند.
التهاب مزمن و اختلالات متابولیکی
التهاب مزمن با شدت کم در بدن می‌تواند به ایجاد سلولیت کمک کند. این التهاب باعث تغییرات در ماتریکس خارج‌سلولی (ECM) و تخریب کلاژن می‌شود، که این تغییرات می‌توانند ساختار پوست را تضعیف کرده و چربی زیرجلدی را به سطح پوست فشار دهند. علاوه بر این، اختلالات متابولیکی نظیر مقاومت به انسولین یا سندرم متابولیک نیز می‌توانند نقش مهمی در ایجاد سلولیت داشته باشند.
عوامل محیطی و شغلی
شغل‌هایی که نیاز به نشستن طولانی‌مدت دارند یا شامل فعالیت بدنی اندک هستند، می‌توانند گردش خون را در نواحی خاصی از بدن کاهش دهند. این کاهش گردش خون می‌تواند به تجمع مایعات و چربی در این نواحی منجر شود و ظاهر سلولیت را ایجاد کند.
تفاوت سلولیت در مردان و زنان
در جدول زیر، تفاوت‌های کلیدی سلولیت در مردان و زنان را با یکدیگر مقایسه و بررسی می کنیم.
علت سلولیت در کودکان چیست؟
سلولیت در کودکان یک پدیده بسیار نادر است و برخلاف بزرگسالان، معمولاً علت آن به‌طور مستقیم با تغییرات هورمونی یا سبک زندگی مرتبط نیست. زمانی که سلولیت در کودکان مشاهده می‌شود، معمولاً به دلایل خاصی وابسته است که می‌توان آنها را به:
- ژنتیک و استعداد خانوادگی
- چاقی و اضافه‌وزن
- اختلالات هورمونی و غدد درون‌ریز
- عوامل متابولیکی
- نقش التهاب و شرایط سیستمیک
- کمبود فعالیت بدنی
- تغذیه نامناسب
- کم‌آبی بدن و سلامت پوست
نسبت داد. در ادامه به شکل تخصصی تر به تحلیل دلایل سلولیت اطفال می پردازیم.
ژنتیک و استعداد خانوادگی
ژنتیک نقش مهمی در ایجاد سلولیت در کودکان ایفا می‌کند. اگر سابقه خانوادگی سلولیت وجود داشته باشد، کودک ممکن است از نظر ساختاری یا متابولیکی به‌طور ژنتیکی مستعد باشد. این استعداد ژنتیکی می‌تواند به تفاوت در ساختار بافت همبند، ضخامت پوست، و توزیع چربی در بدن کودک منجر شود.
- در برخی از کودکان، ساختار سپتوم‌های بافت همبند (مانند آنچه در زنان بالغ دیده می‌شود) ممکن است به‌طور ژنتیکی مستعد فشار چربی‌های زیرجلدی باشد.
- اختلالات ارثی در تولید کلاژن یا الاستین نیز می‌تواند باعث ضعف ساختار پوست و بروز سلولیت شود.
چاقی و اضافه‌وزن
چاقی و اضافه‌وزن یکی از دلایل عمده بروز سلولیت در کودکان است. در کودکانی که شاخص توده بدنی (BMI) بالایی دارند، بافت چربی زیرجلدی به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌یابد. این افزایش حجم چربی می‌تواند به سپتوم‌های بافت همبند فشار وارد کرده و ظاهر سلولیت را ایجاد کند.
- در کودکان چاق، تجمع چربی معمولاً در نواحی ران‌ها، باسن و شکم بیشتر است که این نواحی مستعد بروز سلولیت هستند.
- علاوه بر این، سبک زندگی کم‌تحرک و رژیم‌های غذایی پرکالری می‌توانند احتمال بروز سلولیت را افزایش دهند.
اختلالات هورمونی و غدد درون‌ریز
اگرچه کودکان هنوز وارد دوران بلوغ نشده‌اند و تغییرات هورمونی بزرگسالان را تجربه نمی‌کنند، برخی از اختلالات غدد درون‌ریز می‌توانند در بروز سلولیت نقش داشته باشند:
- هایپرینسولینمی: مقاومت به انسولین یا سطوح بالای انسولین در خون می‌تواند باعث افزایش ذخیره چربی در بافت‌های زیرجلدی شود.
- اختلالات تیروئیدی: کم‌کاری تیروئید ممکن است با کاهش متابولیسم و افزایش وزن در کودکان همراه باشد، که این عوامل می‌توانند زمینه‌ساز سلولیت شوند.
- سندرم کوشینگ: افزایش بیش از حد هورمون کورتیزول در بدن می‌تواند باعث تجمع چربی در نواحی خاصی از بدن و ضعف بافت همبند شود.
عوامل متابولیکی
اختلالات متابولیکی در کودکان، نظیر چربی خون بالا یا کاهش متابولیسم چربی، می‌توانند به بروز سلولیت منجر شوند. این شرایط معمولاً به دلیل عوامل ژنتیکی یا رژیم غذایی نامناسب ایجاد می‌شوند و منجر به تجمع چربی در نواحی خاصی از بدن می‌شوند.
- در برخی موارد، اختلالات ژنتیکی مرتبط با متابولیسم چربی، مانند هیپرتروفی آدیپوسیت‌ها (بزرگ شدن سلول‌های چربی)، در کودکان مشاهده شده است.
- کاهش فعالیت سیستم لنفاوی نیز ممکن است تجمع مایعات و مواد زائد در بافت‌های زیرجلدی را تسهیل کند.
نقش التهاب و شرایط سیستمیک
در موارد خاص، التهاب مزمن با شدت کم می‌تواند در بروز سلولیت در کودکان نقش داشته باشد. این التهاب ممکن است ناشی از اضافه‌وزن، چاقی یا حتی اختلالات سیستم ایمنی باشد.
- بیماری‌های التهابی مزمن: شرایطی مانند لوپوس یا سایر بیماری‌های التهابی می‌توانند باعث تغییر در ساختار پوست و تجمع چربی شوند.
- عفونت‌های موضعی یا سیستمیک: در موارد نادر، التهاب موضعی ناشی از عفونت یا آسیب می‌تواند به تغییرات ظاهری مشابه سلولیت منجر شود.
کمبود فعالیت بدنی
کاهش فعالیت بدنی و سبک زندگی کم‌تحرک در کودکان می‌تواند باعث ضعف عضلانی و کاهش جریان خون در نواحی خاصی از بدن شود. این عوامل باعث می‌شوند که بافت‌های همبند ضعیف‌تر شوند و چربی به‌راحتی به سطح پوست فشار آورد.
- فعالیت بدنی منظم باعث تقویت عضلات و بهبود ساختار پوست می‌شود. در غیاب این فعالیت‌ها، احتمال بروز سلولیت در کودکان بیشتر می‌شود.
تغذیه نامناسب
رژیم غذایی سرشار از چربی‌های اشباع، قندها و مواد غذایی فرآوری‌شده می‌تواند به تجمع چربی و مواد زائد در بدن کودکان منجر شود. این رژیم غذایی همچنین می‌تواند به افزایش التهاب سیستمیک و اختلال در متابولیسم چربی کمک کند. کمبود مواد مغذی نظیر پروتئین‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی نیز می‌تواند بر تولید کلاژن و سلامت پوست تأثیر منفی داشته باشد.
ژنتیک و اختلالات نادر پزشکی
در برخی موارد بسیار نادر، سلولیت در کودکان می‌تواند ناشی از اختلالات ژنتیکی باشد که بر ساختار پوست و بافت همبند تأثیر می‌گذارند:
- سندرم‌های ژنتیکی خاص: برخی از سندرم‌ها مانند سندرم اهلرز-دانلوس که با نقص در تولید کلاژن مرتبط است، ممکن است زمینه‌ساز بروز سلولیت باشند.
- بیماری‌های ذخیره‌ای چربی: اختلالاتی مانند لیپودیستروفی (کاهش چربی در برخی نواحی بدن و افزایش در نواحی دیگر) نیز می‌توانند به بروز سلولیت کمک کنند.
کم‌آبی بدن و سلامت پوست
کم‌آبی بدن می‌تواند بر سلامت پوست تأثیر منفی بگذارد و باعث کاهش خاصیت ارتجاعی پوست شود. در کودکان، کم‌آبی مزمن می‌تواند پوست را ضعیف کرده و احتمال بروز تغییرات ظاهری مشابه سلولیت را افزایش دهد.
روش های درمان سلولیت در آقایان، خانم ها و کودکان
بهترین روش برای شروع درمان، مراجعه به کلینیک تخصصی درمان سلولیت و مشورت با پزشک مربوطه در این خصوص است. پزشک با بررسی هر شخص ممکن است درمان متفاوتی برای شما تجویز کند. به شکل کلی درمان ها برای سلولیت عبارتند از:
- ماساژ درمانی (مانند LPG یا اندرمولوژی)
- لیزر درمانی (مانند Cellulaze یا SmoothShapes)
- درمان‌های رادیوفرکانسی (RF)
- کرایولیپولیز (CoolSculpting)
- میکرونیدلینگ همراه با رادیوفرکانسی
- استفاده از کرم‌ها و محصولات موضعی ضدسلولیت
- مزوتراپی
- اولتراسوند درمانی
- تزریق کربوکسی‌تراپی (CO2)
- درمان با امواج آکوستیک (AWT)
- لیپوساکشن
- استفاده از دستگاه‌های وکیوم و تخلیه لنفاوی
- رژیم غذایی مناسب و کاهش چربی بدن
- ورزش‌های مخصوص تقویت عضلات
- هیدراته نگه داشتن بدن (نوشیدن آب کافی)
- ترک عادت‌های مضر (مانند سیگار کشیدن)
- استفاده از لباس‌های فشاری (Compression Garments)
- طب سوزنی
- تکنیک‌های حرارتی (مانند بادی رپ‌ها یا باندپیچی گرم)
کلام آخر با شما
سلولیت یک پدیده پیچیده است که از تعامل عوامل هورمونی، ژنتیکی، ساختاری و سبک زندگی ناشی می‌شود. هرچند این مشکل به خودی خود تهدیدی برای سلامت عمومی محسوب نمی‌شود، اما تأثیر آن بر زیبایی پوست و اعتمادبه‌نفس فرد اهمیت ویژه‌ای دارد. از آنجایی که سلولیت دلایل چندبعدی دارد، رویکرد درمانی نیز باید جامع و ترکیبی باشد.